פּראָלאָג - - דער גבול - - פון ליפ צו ליפ - - שוין ווידער ניחא - - שכל במקום גאט - - פארלארענע מתנות - - גאט-זוכעניש - - א לעבענס – שיפל - - וויל און מוז - - און איך אליין - - דאס מעכטיגסטע - - ביי טויער פון לעבן - - די נייע געטער - - שיקזאל
צוריק צו יהואש לידער און פּראזע


דאס מעכטיגסטע (יאר: 1907)


דו האסט געזען דעם ים-אוקינוס גרויסע מאכט,

וואס שפילט זיך מיט דעם שטאל-געפּנצערטן אקרענט,

דו האסט געזען דעם אוואלאניש וואס האט צוקראכט,

און איין מאטענט דאס ווערק פון טויזנט מענטשן-הענט;


דו האסט געזען דעם קראטער וואס שפייט אויס זיין גאל

פון גלוטיק געלער לאווע, איבער פעלד און וואלד,

געהערט דאס בארג-געוויטער וואס א דונער-קנאל,

די טויזנט-דורות אלטע פעלזנשפיצן שפאלט;


דו האסט געזען, געהערט, און פול מיט שרעק, פארגאפט,

געשטאנען ביסטו און באוואונדערט אין דער שטיל,

און זיי באוויזן האט זיך דער די העכסטע קראפט –

דאך ווייסטו וואס פון זיי איז שטארקער, גרעסער פיל?


דער גראער שטיל ראסט וואס פארבט דעם פיראמיד,

וואס אומבאמערקט אטאמען-ווייז זיך קלייבט און מער,

וואס ליארעמט קיינמאל נישט, און קיינמאל ווערט נישט מיד,

וואס ווארט אן אייביקייט און סוף-כל-סוף צעשטערט...