אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "אויפן וועג שטייט אַ בוים"
אינהאַלט אויסגעמעקט אינהאַלט צוגעלייגט
אין תקציר עריכה |
אין תקציר עריכה |
||
שורה 4:
'''אויפן וועג שטייט אַ בוים ווערטער'''
שטייט ער
אַלע
און די רעשט – קיין דרום,<br />
און דעם בוים געלאָזט אַליין<br />
הפקר
זאָג איך צו דער מאַמע: הער,<br />
זאָלסט מיר נאָר ניט שטערן,<br />
וועל איך, מאַמע, איינס און צוויי<br />
באַלד אַ
איך וועל זיצן אויף דעם בוים,<br />
און וועל אים
איבערן ווינטער מיט אַ טרייסט<br />
מיט אַ שיינעם ניגון.
שורה 26:
זאָגט די מאַמע: ניטע, קינד!<br />
און זי וויינט מיט טרערן,<br />
וועסט, חלילה,
מיר
זאָג איך: מאַמע, ס'איז אַ שאָד,<br />
און איידער וואָס און איידער ווען<br />
בין איך מיר אַ
וויינט די מאַמע: איציק קרוין,<br />
זע, אום גאָטעס ווילן,<br />
נעם זיך מיט אַ שאַליקל<br />
קאָנסט זיך נאָך
די קאַלאָשן נעם דיר מיט,<br />
שורה 44:
וויי איז מיר, און ווינד מיר.
און דאָס ווינטער-
טו עס אָן, דו שׁוטה,<br />
אויב דו ווילסט נישט
צווישן אַלע טויטע".
שורה 54:
דעם פֿייגעלע דעם שוואַכן.
קוק איך טרויעריק מיר
אין דער מאַמעס אויגן -<br />
ס´האָט איר ליבשאַפֿט נישט געלאָזט<br />
שורה 60:
אויפֿן וועג שטייט אַ בוים,<br />
שטייט ער
אַלע פֿייגל פֿונעם בוים<br />
זענען זיך צעפֿלויגן.
| |||